Παραλία Βάλτου: Επένδυση - θέσεις εργασίας – ανάπτυξη

Σαν λέξεις και σαν έννοιες είναι θετικότατες. Ποια είναι όμως η πραγματική τους σημασία?

ΕΠΕΝΔΥΣΗ Ονομάζεται η δέσμευση κεφαλαίων (του επενδυτή ) για ένα χρονικό διάστημα, η οποία αναμένεται να αποφέρει πρόσθετα κεφάλαια στον επενδυτή. ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ Ο επενδυτής θα βάλει από τα συνολικά 12 εκατομμύρια της επένδυσης, τα 7 εκατομμύρια ενώ τα υπόλοιπα 5 εκατομμύρια το κράτος. Δηλαδή εμείς. Εμείς δηλαδή συμμετέχουμε στο κόστος της επένδυσης, αλλά δεν έχουμε λόγο για το είδος της ή συμμετοχή στα κέρδη της.

ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Θα δημιουργηθούν όπως λέγεται 32 νέες θέσεις εργασίας.
Αυτό δημιουργεί από μόνο του, ένα μοχλό πίεσης - σε εποχή κρίσης - για να παραβλεφθούν "τυχόν " αποκλίσεις από το αρχικό πλάνο της επένδυσης.
32 νέες θέσεις εργασίας ξενοδοχειακών υπαλλήλων, με ανύπαρκτα δικαιώματα
που δουλεύουν εξαντλητικά, με ελάχιστους μισθούς και απλήρωτες υπερωρίες, με επισφάλεια και εργοδοτική τρομοκρατία.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ Οικονομική ανάπτυξη εννοούμε την αύξηση της πραγματικής παραγωγής προιόντων και υπηρεσιών, σε μία οικονομία με την πάροδο του χρόνου.

Στην πράξη εννοούν το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου σε επιχειρηματίες ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.

Τι φταίει?

Σίγουρα όχι ο επενδυτής. Αυτός κάνει την δουλειά του, βρίσκοντας στην συγκεκριμένη περίοδο, γόνιμο έδαφος για να εφαρμόσει τα επενδυτικά του σχέδια.

Ο εύκολος τρόπος φυσικά είναι να ρίξουμε την ευθύνη στον επενδυτή, κρύβοντας έτσι τον πραγματικό αίτιο.

Που δεν είναι άλλος από το νέο νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί από το Υπουργείο Οικονομικών - στο πλαίσιο της ανάπτυξης -και που προβλέπει μεταξύ άλλων, τρομακτικές αλλαγές στο πλαίσιο διαχείρισης του αιγιαλού και των παραλιών όλης της χώρας.

Οι αλλαγές αυτές έχουν σαν στόχο να ξεπουληθεί ότι έχει απομείνει από τον δημόσιο πλούτο, αλλά και να δοθούν οι ακτογραμμές " δώρο " στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στους μεγαλοκαρχαρίες που λυμαίνονται ήδη, αρκετές παραλιακές περιοχές.
Έως τώρα όταν λέγαμε αιγιαλός, εννούσαμε την ζώνη της ξηράς που βρέχεται από την θάλασσα, και παραλία η περιοχή εκείνη που έχει προστεθεί στον αιγιαλό για την εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με την θάλασσα και αντίστροφα. ΛΑΘΟΣ
Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο ο αιγιαλός δεν θεωρείται πλέον χώρος κονής χρήσης, οποιοσδήποτε μπορεί να εκμεταλλευτεί όση έκταση θέλει χωρίς περιορισμούς. Η παραλία δεν θεωρείται προστατευόμενη ζώνη, ενώ παύει και το δικαίωμα των πολιτών στην ελεύθερη και ανεμπόδιστη πρόσβαση.

Αν μάλιστα - σύμφωνα με το νομοσχέδιο - η παράκτια έκταση δεν φτάνει,
ο ιδιώτης που αγοράζει το δικαίωμα στην εκμετάλευση, (πιθανώς με πολύ μικρό αντίτιμο αν όχι χαριστικά) μπορεί να μπαζώσει την θάλασσα, για να συμπληρώσει την συμφωνημένη επιφάνεια, καταστρέφοντας το οικοσύστημα στις όχθες και καταπατώντας κάθε περιβαντολλογική νομοθεσία.

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πάργας, πρέπει σήμερα να πάρει θέση κατά του νομοσχεδίου εκποίησης των αιγιαλών.

Να πάρει θέση για την ελεύθερη πρόσβαση για όλους στις παραλίες μας._

ΚΑΛΕΣΜΑ

ο "άλλος δρόμος" καλεί όλους τους συνδημότες του Δήμου μας ,να προσέλθουν στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πάργας που θα γίνει την Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014 στις 18.30 στο Καναλάκι για να ενημερωθουν για το θέμα της μαρίνας στο Βάλτο.

«Άλλος δρόμος»: Οι επενδυτές του Βάλτου πάνε πιο γρήγορα από το νόμο… Η απόσυρση του νομοσχεδίου για την διαχείριση του αιγιαλού το καλοκαίρι, μάλλον τους δυσκολεύει!

Δείτε ένα ενδιαφέρον άρθρο των  Μαριλένας Ιατρίδου και  Ελένης Πορτάλιου που δημοσιεύτηκε στο Left.gr

ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ

“ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ”

Το σχέδιο νόμου για την «οριοθέτηση, διαχείριση» και κατ’ ευφημισμόν «προστασία αιγιαλού και παραλίας», που έχει συναντήσει τη γενική ελληνική και διεθνή κατακραυγή, οδηγεί σε μη αναστρέψιμη καταστροφή το παράλιο, παραλίμνιο και παραποτάμιο φυσικό και πολιτισμικό κεφάλαιο της χώρας, καθώς αίρει την κατά προτεραιότητα προστασία των οικοσυστημάτων, επιτρέποντας επεμβάσεις στο ανεπανάληπτο και πολύμορφο ελληνικό τοπίο, με την ιδιαίτερη ταυτότητα της βιοποικιλότητας, της εναλλαγής και της μικροκλίμακας.

Το σχέδιο νόμου καταργεί την απρόσκοπτη κοινωνική πρόσβαση στις περιοχές που αναφέρεται και οι οποίες αποτελούν δημόσια κτήση, δηλαδή κοινόχρηστα αγαθά, προσβάσιμα σε όλους τους πολίτες. Καταργεί, δηλαδή, ένα τρόπο κοινωνικής συμβίωσης/συλλογικής αναψυχής, που έχει διαμορφωθεί σε βάθος χρόνου και αφορά τα εκατομμύρια κατοίκων της χώρας.

Το σχέδιο νόμου παραδίδει στο ιδιωτικό κεφάλαιο προς εκμετάλλευση ένα φυσικό και πολιτισμικό πόρο ανυπολόγιστης αξίας, καθώς αυτός φέρει ιδιαίτερα, μοναδικά χαρακτηριστικά, που σε αρκετές περιπτώσεις έχουν οδηγήσει στη θεσμοθέτηση περιοχών ως εξαιρετικού φυσικού κάλλους. Με την επιτρεπόμενη εντατική εκμετάλλευση, οι παράλιες, παραλίμνιες και παραποτάμιες ζώνες πρόκειται ν’ αλλοιωθούν ως προς το φυσικό τους ανάγλυφο και να δομηθούν, οδηγώντας σε απρόσωπα και καταρρέοντα πρότυπα τουριστικής ανάπτυξης, μαζικού, all inclusive, τουρισμού (Τυνησία, Ισπανία) και σε φούσκα ακινήτων, δηλαδή σε πληθωρισμό εγκαταστάσεων διαμονής και αναψυχής.

Το σχέδιο νόμου έχει συνταχθεί κατά παράβαση των άρθρων 24 και 5 του Συντάγματος και των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας για την προστασία των ακτών και του τοπίου, όπως είναι η σύμβαση της Βαρκελώνης , η οποία ισχύει ανεξαρτήτως αν έχει κυρωθεί με νόμο, και απαγορεύει τη δόμηση εντός 100 μ. παράλιας ζώνης.

Τίθεται το ερώτημα : γιατί χρειάζεται ένας νέος νόμος, όταν ο ισχύων 2971/2001 μπορεί να προστατεύει οριακά, με ορισμένες αναγκαίες προσθήκες, τον αιγιαλό και την παραλία, εφ’ όσον βέβαια εφαρμόζεται. Όπως γνωρίζουμε, όμως, η οικοδομική αυθαιρεσία, είναι εκτεταμένη και συνίσταται σε ιδιωτικά αυθαίρετα πάσης φύσεως και μεγέθους, σε κατάληψη από επιχειρηματίες τουρισμού και αναψυχής κοινοχρήστων ακτών, σε ιδιωτικές περιφράξεις παραλιών, σε νυχτερινά διασκεδαστήρια πάνω στο κύμα, σε ρύπανση υδάτινων πόρων και καταστροφή οικοσυστημάτων, κ.λπ.

Προάγγελος καταστροφικών «επενδύσεων» μαμούθ, στις οποίες η σημερινή κυβέρνηση ομνύει και τις προωθεί με το σχέδιο νόμου και τις Στρατηγικές Επενδύσεις μέσω ΤΑΙΠΕΔ, υπήρξαν οι ΠΟΤΑ (Πρότυπη Οργανωμένη Τουριστική Ανάπτυξη) στην Πύλο και στα Ιαματικά Λουτρά Κυλλήνης. Στην Πύλο ιδιωτικοποιήθηκαν τεράστιες εκτάσεις,  δημιουργήθηκε μια ισομεγέθης με την πόλη κλειστή τουριστική πόλη και επλήγη ο τοπικός τουρισμός μικρής κλίμακας , ο οποίος πρέπει, επίσης, να αναπτύσσεται τηρώντας όλους τους περιβαλλοντικούς και άλλους κανόνες προστασίας.

Ο ισχύων, λοιπόν, νόμος τροποποιείται όχι για να καλυφθούν υπαρκτά κενά αλλά για να εισαχθούν δυσμενέστερες διατάξεις που επιτρέπουν μαζική κερδοσκοπική εκμετάλλευση και αποκλειστική εκμίσθωση της δημόσιας κτήσης από επιχειρήσεις. Είναι χαρακτηριστικό των κινήτρων προώθησης του νομοσχεδίου ότι το εισάγει ο υπουργός Οικονομικών, ενώ αυτό πραγματεύεται θέματα που αφορούν κατά κύριο λόγο το ΥΠΕΚΑ.

Οι παραπάνω γενικές διαπιστώσεις συγκεκριμενοποιούνται στα αντίστοιχα άρθρα του σχεδίου νόμου που εξετάζονται στη συνέχεια.

ΑΡΘΡΟ 2 «Κυριότητα  και προορισμός αιγιαλού, παραλίας, παλαιού αιγιαλού, όχθης, παρόχθιας ζώνης και παλαιάς όχθης»

Με μικρές φραστικές αλλαγές στις γενικές αρχές του ισχύοντος νόμου αφαιρείται η κατά προτεραιότητα προστασία των οικοσυστημάτων, που αποτελεί βασικό στόχο της δημόσιας διαχείρισης, με ελάχιστες, για πολύ ειδικούς λόγους, εξαιρέσεις.

Επίσης, το άρθρο 2, εξαιρεί από τον ορισμό όχθεων και παρόχθιων ζωνών μεγάλο αριθμό λιμνών και ποταμών της χώρας, μικρότερης έκτασης και όχι μόνο. Στις εξαιρέσεις του άρθρου 2 αναφέρονται περιπτώσεις οι οποίες απορρέουν από σχετική υποχρέωση διεθνών συμβάσεων. Πρόκειται για τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας.

ΑΡΘΡΟ 6 «Υποχρεωτική χάραξη παραλίας»

Είναι απαράμιλλη η σπουδή με την οποία αντιμετωπίζεται «η έκδοση άδειας για την εκτέλεση εργασιών κατασκευής λιμενικών, βιομηχανικών και τουριστικών ή ιδιωτικών εν γένει έργων» ώστε, αν αυτή δεν έχει εκδοθεί εντός 2 μηνών, να θεωρείται αυτοδίκαια «η ύπαρξη ζώνης παραλίας πλάτους 10μ.». Δεδομένης της ισχύουσας γραφειοκρατίας και της υποβάθμισης ή ανυπαρξίας αρμόδιων υπηρεσιών, η παραλιακή ζώνη θα περιοριστεί σε πολλές περιπτώσεις στα 10μ.

ΑΡΘΡΑ 10,11,12 ΚΑΙ 13 ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Εδώ περιλαμβάνονται τα επικίνδυνα επίμαχα σημεία - στόχοι της κυβερνητικής πολιτικής

ΑΡΘΡΟ 10 «Γενικές ρυθμίσεις για τις παραχωρήσεις»

Στο άρθρο 10 «επιτρέπεται η παραχώρηση της χρήσης αιγιαλού, κοινόχρηστης παραλίας, όχθης, κοινόχρηστης παρόχθιας ζώνης, πυθμένα και υδάτινου τμήματος θάλασσας και ποταμού με σκοπό την οικονομική τους αξιοποίηση και την εκτέλεση έργων, σύμφωνα με τις ειδικότερες διατάξεις των άρθρων 11,12,13. Η πρόσβαση του κοινού στις παραχωρούμενες εκτάσεις δεν είναι δεδομένη αλλά παρέχεται κατόπιν στάθμισης συμφερόντων». Αδιανόητο είναι, παρότι περιέχεται στο σχέδιο νόμου, το ότι στις παραχωρούμενες εκτάσεις μπορεί να περιλαμβάνονται «κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, ιστορικοί τόποι ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή ευπαθή οικοσυστήματα, με σύμφωνη γνώμη των κατά περίπτωση αρμόδιων υπουργείων».

Πρόκειται για την ιδιωτική εκμετάλλευση των κατ’ εξοχήν μη δυνάμενων ν’ αξιοποιηθούν, λόγω της εξαιρετικής τους σημασίας, οικοσυστημάτων, πολιτιστικών και φυσικών μνημείων, τα οποία σε σύντομο χρονικό διάστημα θα καταστραφούν λόγω της ευπάθειας του χαρακτήρα τους και φυσικά δεν θα αναγεννηθούν από τις στάχτες τους.

ΑΡΘΡΟ 11 «Παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας»

ΑΡΘΡΟ 12 «Παραχώρηση χρήσης για την εκτέλεση έργων»

Στο άρθρο 11 επιτρέπεται χωρίς κανένα περιορισμό χαρακτήρα και μεγέθους η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας «για την εξυπηρέτηση λουομένων ή την αναψυχή του κοινού», όπως και η παραχώρηση «τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπινγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος». Με τις παραχωρήσεις αυτές μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί πλήρως η παραλία και η ελεύθερη πρόσβαση του κοινού σ’ αυτή ν’ απαγορευτεί. Δεν πρόκειται, όμως, μόνο γι’ αυτή την επίπτωση. Ορισμένοι θεωρούν ήπιες και αναστρέψιμες χρήσεις τα τραπεζοκαθίσματα, τις ξύλινες κατασκευές, τις ομπρέλες, τα υπαίθρια αναψυκτήρια, κ.λπ. Αυτό δεν είναι σωστό, γιατί όλη αυτή η συσσώρευση αστικών χρήσεων στο φυσικό τοπίο διαταράσσει τα ευπαθή οικοσυστήματα και οπωσδήποτε εγκαθιστά ένα τεχνητό στη θέση του φυσικού περιβάλλοντος.

Τα παραπάνω ισχύουν ομοίως για την προβλεπόμενη στο άρθρο 13 παραχώρηση «θαλάσσιου ή λιμναίου χώρου χωρίς παρέμβαση στον αιγιαλό ή την όχθη, για την τοποθέτηση α) πλωτών εξεδρών εμβαδού μέχρι 150 τ.μ., β) θαλάσσιων ή λιμναίων πάρκων αναψυχής έως και 1500 τ.μ. για την εξυπηρέτηση πολιτιστικών σκοπών ή ψυχαγωγίας των λουόμενων ή άλλων σκοπών που προβλέπονταν από ειδικές διατάξεις».

Όταν πηγαίνουμε στη φύση δεν χρειάζεται να καταναλώνουμε άσχετες με το περιβάλλον και προσφερόμενες με οικονομικό αντίκτυπο υπηρεσίες. Τα παιδιά για παράδειγμα παίζουν στη θάλασσα, δεν έχουν ανάγκη νεροτσουλήθρες ή ντίσνεϊλαντ πάνω στα κύματα. Εγκαταστάσεις όπως οι προβλεπόμενες παραπάνω πλήττουν βάναυσα την απόλαυση και την αισθητική του τοπίου, δημιουργώντας ανάλογα προβλήματα με αυτά που δημιουργούν οι λεγόμενες ήπιες κατασκευές.

Με το άρθρο 12 «παραχωρείται η χρήση αιγιαλού, παρακείμενης στον αιγιαλό ζώνης θάλασσας ή λιμνοθάλασσας πλάτους μέχρι 500 μ., όχθης, παρόχθιας ζώνης και υδάτινου στοιχείου ποταμών ή λιμνών που αναφέρει το άρθρο 2, σε φορείς του δημοσίου και ιδιωτικές επιχειρήσεις» για πάσης φύσεως σκοπούς είτε τέλεσης  έργων είτε για την εφαρμογή άλλων επιχειρηματικών σχεδίων. Είναι σίγουρο  ότι, ιδιαίτερα σε τουριστικές περιοχές, δεν θα υπάρξει ελεύθερη παραλία αλλά εν σειρά ιδιωτικές εγκαταστάσεις πάνω στο κύμα.

ΑΡΘΡΟ 13   «Ειδικές περιπτώσεις παραχώρησης»

Στο άρθρο 13 επιτρέπεται η παραχώρηση της χρήσης «νησίδων, υφάλων, σκοπέλων και αβαθών θαλάσσιων εκτάσεων και του συνεχόμενου αιγιαλού και της παραλίας για την εξυπηρέτηση σκοπών γεωργικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών, ναυταθλητικών, τουριστικών και εν γένει επιχειρηματικών». Είναι προφανές ότι τα παραπάνω, πλην ορισμένων παραγωγικών δραστηριοτήτων του πρωτογενούς τομέα που δεν αντιτίθενται στην ισορροπία των οικοσυστημάτων, θα διαταράξουν τα οικοσυστήματα και μπορεί να έχουν αλυσιδωτές επιπτώσεις στην αναπαραγωγή της ιχθυοπανίδας, στη διαμονή ζώων και πουλιών, στη βιοποικιλότητα και εν γένει την αναπαραγωγή φυσικών πόρων.

Στο άρθρο 13 επιτρέπεται, επίσης, «η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων, η οποία έχει ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο των στρατηγικών επενδύσεων» (περιοχές που παραχωρούνται από το ΤΑΙΠΕΔ ή εντάσσονται στο fast truck). Για κάθε ξενοδοχειακή κλίνη, η θάλασσα μπαζώνεται 5 τ.μ. Αυτό φαίνεται να φωτογραφίζει το Ελληνικό και άλλες γνωστές περιπτώσεις.

ΑΡΘΡΟ 15 «Νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών»

«Έργα που κατασκευάστηκαν πριν την έναρξη ισχύος του νόμου στον αιγιαλό(!), την παραλία, ή τη θάλασσα, την όχθη, την παρόχθια ζώνη και το υδάτινο στοιχείο ποταμών και λιμνών που αναφέρονται στο άρθρο 2 μπορούν να νομιμοποιηθούν».

Αν συσχετίσουμε  την παραπάνω διάταξη με τις περιπτώσεις των αλλεπάλληλων κατά καιρούς νομιμοποιήσεων γενεών αυθαίρετων κατασκευών, είναι η πρώτη φορά που δεν εξαιρούνται οι κατασκευές τις οποίες  ορίζει το σχέδιο νόμου. Μια φορά στο παρελθόν υπήρξαν κατ’ εξαίρεση νομιμοποιήσεις κτισμάτων ειδικά του ΕΟΤ, που είχαν κατασκευαστεί, όμως, εντός μιας ορισμένης χρονικής περιόδου. Ο στόχος είναι εισπρακτικός, αν και ελλοχεύει ο κίνδυνος δικαστικής προσβολής της νομιμοποίησης. Επομένως, οι αυθαιρετούντες μικροϊδιοκτήτες δεν είναι σίγουρο ότι θα σπεύσουν, μετά και τις πρόσφατες εμπειρίες, να νομιμοποιήσουν τα αυθαίρετά τους. Σίγουρα όμως οι αυθαίρετοι επιχειρηματίες με τις παράνομες εγκαταστάσεις ξενοδοχείων, κέντρων αναψυχής κ.λπ. θα επιβραβευτούν και το πιθανότερο θα συνεχίσουν με νέες αυθαιρεσίες.   

ΑΡΘΡΟ 19 «Καθορισμός της ζώνης λιμένα»

Αν και κατ’ αρχήν «η χερσαία ζώνη κατ’ αρχήν δεν επιτρέπεται να επεκτείνεται πέρα από την πλησιέστερη ρυμοτομική γραμμή του εγκεκριμένου σχεδίου πόλης», αμέσως μετά θεσπίζονται εξαιρέσεις με «σύμφωνη γνώμη του ΥΠΕΚΑ». Η διάταξη αυτή δεν είναι αποδεκτή ιδίως για τα νησιά και τους παραδοσιακούς οικισμούς. Επίσης, επιτρέπεται «η περίφραξη ολόκληρης ή μέρους της οριοθετημένης χερσαίας ζώνης λιμένα». Η διάταξη αυτή είναι, επίσης, απαράδεκτη γιατί αίρει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του λιμένα.    

ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΖΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΟΣΥΡΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ

Τούτων δεδομένων, το σχέδιο νόμου «για την οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας» είναι απαράδεκτο και πρέπει ν’ αποσυρθεί.

Ευτυχώς έχουν ευαισθητοποιηθεί πολλές δεκάδες περιβαλλοντικές, κοινωνικές, επιστημονικές οργανώσεις και χιλιάδες ενεργοί πολίτες σε όλη την Ελλάδα, που συντονίζονται στο Δίκτυο «ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ». Το Δίκτυο γενικά και ειδικότερα η οργανωτική επιτροπή διαχέουν τη γνώση και την κριτική  πανελλαδικά, στηρίζουν τοπικές εκδηλώσεις, παράγουν έντυπο υλικό για διανομή, παρεμβαίνουν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης,  κινητοποιούν τους πολίτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Σημαντικό μέσον πίεσης αποτελεί η συγκέντρωση υπογραφών που γίνεται μέσα από τις πλατφόρμες avaaz.org, change.org, Facebook.

(...)

Ο ακροδεξιός Μάκης Βορίδης επισκέφθηκε για δεύτερη φορά το Δήμο Παργας.

  Εχει μετατρέψει τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας σε χώρο άσκησης ιδιωτικών συμφερόντων.

Μετά τον λόγο που εκφώνησε, στην εκδήλωση της Ν.Δ., όπου όπως ήταν φυσικό, ως ακροδεξιός, ο λόγος του διακρίνεται για τις εμφυλιοπολεμικές του κραυγές και τις αντικομουνιστικές του κορώνες, επισκέφτηκε και πάλι το Δήμο μας, όπου έγινε δεκτός μετά βαΐων και κλάδων από την δημοτική αρχή. Πέρασε μια βόλτα από το Κ.Υ., εκμεταλλευόμενος την αργία της Κυριακής, από το Νεκρομαντείο και γεύτηκε στην Αμμουδιά το φρέσκο ψάρι.

Φαίνεται ότι το περιβάλλον του Δήμου μας είναι πολύ φιλικό προς αυτόν σε αντίθεση με τον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο όπου δεν τολμάει να πατήσει το πόδι του χωρίς την συνοδεία των ΜΑΤ!!!

Αναρωτιέται κανείς γιατί εμείς αποτελούμε εξαίρεση; Ίσως γιατί μπορεί να ζούμε στη χώρα των Λωτοφάγων. Ξεχνάμε δυστυχώς πολύ εύκολα ποιος είναι ο ακροδεξιός Βορίδης.

Υπέρμαχος της Μνημονιακής πολιτικής, που έχει φέρει σε απόγνωση τον Ελληνικό λαό, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της ιδιωτικοποίησης των πάντων.

Έχει μετατρέψει τα νοσοκομεία σε χώρο άσκησης ιδιωτικών συμφερόντων.

Ο προϋπολογισμός του 2015 προβλέπει κατά 22,5% μειωμένες λειτουργικές δαπάνες για νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της χώρας, πράγμα που σημαίνει σχεδόν  πλήρη αδυναμία παροχής υπηρεσιών σε πολίτες.

Ελάχιστες προσλήψεις και διαρκής κινητικότητα του εναπομείναντος προσωπικού. Τίποτε τυχαίο. Όλα μελετημένα! Για να οδηγήσουν σε λουκέτο αρκετές μονάδες.

Ήδη   καταγγέλλει, το νοσηλευτικό προσωπικό του Γ.Ν. Πρέβεζας ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αναστολής λειτουργίας των εργαστηριακών τμημάτων.

Ο Υπουργός Υγείας των ιδιωτικών συμφερόντων άφησε ανοιχτό το ζήτημα παραχώρησης σε ιδιώτες των εργαστηριακών τμημάτων των νοσοκομείων του ΕΣΥ.

Ελπίζω να μην ξαναεμφανιστεί στην περιοχή μας. Αν όμως έχει σκοπό να μας επισκεφτεί πάλι, προτείνω στον ίδιο και στους βαστάζους του να μας ενημερώσουν για να προετοιμάσουμε εμείς τα θύματα της πολιτικής του, την υποδοχή που του αρμόζει!!!

Τσάτσης Σπύρος, συν. εκπαιδευτικός-μέλος της κίνησης «άλλος δρόμος».

«ΠΟΡΤΟ ΒΑΛΤΟ»: ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ, ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Η δημοτική κίνηση «ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ στο Φανάρι και την Πάργα» 

και η περιφερειακή κίνηση «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΉΠΕΙΡΟ» 

για το προγραμματισμένο «έργο» στο Βάλτο.

Από τα μέσα  Αυγούστου ενημερωθήκαμε και επισήμως  ότι έχει κατατεθεί από εταιρεία σχέδιο που προβλέπει τη δημιουργία μαρίνας και ξενοδοχείο 5* στο Βάλτο Πάργας. Στα πλαίσια του νέου «αναπτυξιακού νόμου» για την  επένδυση αυτή εγκρίθηκε κρατική χρηματοδότηση που ανέρχεται στο ποσό των περίπου 5.000.000  Ευρώ.

Από το σημείο αυτό και με βάση τα στοιχεία που ακολουθούν παρακάτω, προκύπτουν μια σειρά  εύλογων ερωτημάτων:

Ερώτημα 1^ο

 

Πώς είναι δυνατόν να εγκρίνεται η χρηματοδότηση μιας τέτοιας «επένδυσης» ενώ ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αδειοδότησης;

Η συγκεκριμένη εταιρία, πέρα από τις εκτάσεις που αγόρασε από ιδιώτες, περιλαμβάνει στο τοπογραφικό τμήμα του αιγιαλού, δημόσιες και ξένες εκτάσεις και το ίδιο το αλιευτικό καταφύγιο και προσπαθεί να τα εντάξει σε διαδικασία νομιμοποίησης αυθαιρέτων!!!

Ερώτημα 2^ο

 

Γιατί σε πρόσφατες δηλώσεις τους, Δημοτικοί Σύμβουλοι, καθ’ ύλην  αρμόδιοι, δηλώνουν  άγνοια του θέματος τη στιγμή που η  Διεύθυνση Τουριστικών Λιμένων του Υπουργείου Τουρισμού με έγγραφο  της προς το Δήμο Πάργας τις 17 Σεπτεμβρίου 2014 ζητά στοιχεία που αφορούν:  «…χωρικές ενότητες που ενσωματώνονται στην πρόταση του επενδυτή, τη μέριμνα για την ακρίβεια των διαλαμβανομένων, την αποσαφήνιση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και κάθε σχετικό συνοδευτικό που αφορά την περιοχή και επαναδιαβιβάζει  τη Μελέτη «Χωροθέτηση Τουριστικού Λιμένα στη θέση Βάλτο του Δήμου Πάργας» σε ηλεκτρονική μορφή  λαμβάνοντας υπόψη την ενημέρωση από τον εν λόγω Δήμο περί μη παραλαβής του με αρ. πρωτ. Υ.Τ. 28301/06-12-2013»;

Παράλληλα αξίζει να επισημάνουμε τα εξής:

- Η Διεύθυνση τουριστικών λιμένων του Υπουργείου Τουρισμού από τον περασμένο Δεκέμβριο ζητά από το Δήμο, την Περιφέρεια και την Κτηματική Υπηρεσία Πρέβεζας στοιχεία για την χωροθέτηση του έργου. Μόνο η Κτηματική Υπηρεσία ανταποκρίνεται και τα στοιχεία που δίνει είναι αποκαλυπτικά.

Δείτε παρακάτω το σχετικό έγγραφο (1) και το έγγραφο της Κτηματικής Υπηρεσίας Πρέβεζας προς την  Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Πάργας (2)

(1)

 

(2)

Δηλαδή, σύμφωνα με τα έγγραφα αυτά, η εν λόγω εταιρεία φαίνεται να παρουσιάζει ως ιδιοκτησία της τμήματα του αιγιαλού, δημόσιες και ιδιωτικές (ξένες) εκτάσεις και κοινόχρηστους χώρους. Έχουμε λοιπόν, σύμφωνα με την Κτηματική Υπηρεσία, μια μη σύννομη διαδικασία και την  Κτηματική Υπηρεσία να  ζητά  από τον Δήμο Πάργας να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες.

- Όταν αναφερόμαστε σε  δημόσιες εκτάσεις (αιγιαλός, κοινόχρηστοι χώροι) που είναι στην δικαιοδοσία του Δήμου και του Λιμενικού Ταμείου δεν εννοούμε ότι αυτές είναι ιδιοκτησία των συγκεκριμένων φορέων που μπορούν να τις διαθέσουν όπως αυτοί θέλουν.  Οι δημόσιες εκτάσεις αποτελούν περιουσία όλων των πολιτών! Δήμος και Λιμενικό Ταμείο έχουν την υποχρέωση να τις διαχειρίζονται με τον καλύτερο τρόπο προς όφελος της κοινωνίας.

Επίσης, είναι αυτονόητο ότι η Δημοτική Αρχή υποχρεούται σε ενέργειες όταν οι δημόσιοι χώροι και τα κοινωνικά αγαθά απειλούνται από ιδιωτικά συμφέροντα. Υποχρεούται να επιληφθεί άμεσα δια των οργάνων  και των υπηρεσιών της, να φέρει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, να ενημερώσει πλήρως   τους  δημότες και, αν χρειαστεί, να προσφύγει  στις  Εισαγγελικές αρχές.

Κατά τα φαινόμενα ο Δήμος, μάλλον, δεν έχει κάνει τίποτα από όλα αυτά και υπάρχει κίνδυνος να περάσει ο χρόνος ώστε η όποια καθυστερημένη  ενέργεια και  απάντηση να εκλαμβάνονται ως σιωπηρή έγκριση και να βρεθούμε προ τετελεσμένων…

Κατά την άποψη μας, στην υπόθεση αυτή, η Δημοτική Αρχή θα φέρει ακέραια την ευθύνη. Θα είναι  υπόλογη στην τοπική κοινωνία. 

Καλούμε τον Δήμο Πάργας και την Περιφέρεια Ηπείρου να πάρουν άμεσα θέση.

Η κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής μετέτρεψε τους ελεύθερους δημόσιους χώρους σε εμπόρευμα, η διαχείριση του οποίου, ακολουθεί τους κανόνες της αγοράς.

Στην εποχή μας, μαζί με τις επιπτώσεις της κρίσης και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι κάτοικοι των τουριστικών περιοχών, ιδίως των παράλιων περιοχών, βιώνουν τις συνέπειες των πολιτικών που οδήγησαν στην άνιση ανάπτυξη, στην έλλειψη οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, στη συνέχιση της απομόνωσης και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης.

Σήμερα τα προβλήματα αυτά επικαιροποιούνται λόγω της γενικευμένης εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης δημόσιων κοινών αγαθών αλλά και λόγω της φερόμενης ως πράσινης ανάπτυξης, η οποία μεταφράζεται σε νέες περιοχές κερδοφορίας του κεφαλαίου στους τομείς της ενέργειας, της διαχείρισης των απορριμμάτων, της τουριστικής εκμετάλλευσης και καταστροφής περιοχών εξαιρετικού φυσικού κάλλους κ.λπ.

Οι ακτές και οι παραλίες και η εν γένει παραθαλάσσια ζώνη των ακτών του Ιονίου αλλά και η απέναντι νησιωτική γη αντιμετωπίζονται ως ευκαιρία κέρδους για τα μεγάλα κερδοσκοπικά συμφέροντα σε όλα τα επίπεδα (ενεργειακό, κατασκευαστικό, τουριστικό), με συστηματική και έντονη παρέμβαση που ως αποτέλεσμα έχει αφενός να αναιρείται ο κοινόχρηστος χαρακτήρας τους και αφετέρου να προσβάλλεται και να υποβαθμίζεται το ευαίσθητο αυτό οικοσύστημα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι περιφράξεις παραλιακών εκτάσεων, η λειτουργία δραστηριοτήτων που δεν συνάδουν με την κατά φυσικό προορισμό των ακτών χρήση, η επιβολή χρηματικού αντιτίμου στους πολίτες προκειμένου να επιτραπεί η είσοδος τους στις παραλίες με αποτέλεσμα να παραβιάζεται το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης όλων των πολιτών στις ακτές.

Αλλά και το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων των δημοσίων ελεύθερων χώρων, αναδεικνύεται σήμερα ως ένα κομμάτι της διαδικασίας άλωσης των δημόσιων υποδομών από το ιδιωτικό κεφάλαιο, στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης.

Ο απερχόμενος «δήμαρχος» Πάργας και ο Σύριζα…..

Δυσκολευτήκαμε  πραγματικά να βρούμε τη κατάλληλη λέξη,  για να  χαρακτηρίσουμε τον τρόπο, που λειτούργησε την προηγούμενη τετραετία ο κ. Λιόλιος. Ίσως να του ταίριαζε περισσότερο ο τίτλος του προϊσταμένου της εφορίας ή του «άρχοντα των σκουπιδιών», όπως εύστοχα τον χαρακτήρισε κάποιος φίλος.

         Εκτιμούμε ότι το πέρασμά του από το Δήμο Πάργας έγραψε ιστορία!!!

ü     Παίρνοντας στα  χέρια μας το προεκλογικό του πρόγραμμα παρατηρούμε ότι κανένα έργο όχι μόνον δεν τελείωσε, αλλά ούτε καν άρχισε!

ü     Αποδέχτηκε όλο το πλαίσιο  της κυβερνητικής πολιτικής, μιας πολιτικής  αντιλαϊκής και ακραίας! Πολιτικός εκφραστής στην τοπική κοινωνία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των πελατειακών σχέσεων κ.λ.π.

ü    Ενώ οι μνημονιακές πολιτικές  με όχημα τον «Καλλικράτη» εξοντώνουν καθημερινά την Τοπική Αυτοδιοίκηση,  τον χαρακτήρισε ως τον πιο «δημοκρατικό νόμο»!!!

ü  Καμιά αντίδραση στις κυβερνητικές επιλογές, αντίθετα με υπερβάλλοντα ζήλο τις εφάρμοζε, όπως έκανε στις καταργήσεις Σχολείων , Νηπιαγωγείων, παιδικών σταθμών, στο  κλείσιμο των παιδικών χαρών   κ.λ.π.

ü     Ενώ λοιπόν τίποτε δεν έγινε, αύξησε τα δημοτικά τέλη σε ληστρικά επίπεδα  σε εποχή σκληρής λιτότητας, μέχρι 600%!!!

ü     Πλήρης αδιαφορία για σημαντικά ζητήματα, που αφορούν άμεσα τους Δημότες, όπως  η έλλειψη γιατρών από τα Κ.Υ., το ξεπούλημα  της δημόσιας περιουσίας, η καταστροφή των πλατανιών.

ü  Όσο για τα Κ.Υ., που λειτουργούν σήμερα στο Καναλάκι και στην Πάργα διεκδικεί την πατρότητα της πρότασης, που θέλει να υλοποιήσει ο Βορίδης!!! Έξι μήνες στο Καναλάκι και έξι μήνες στην Πάργα!!!

ü     Η πανέμορφη Πάργα, κατά τους θερινούς μήνες, μετατρέπεται σε απέραντο σκουπιδότοπο. Οι κάδοι εστίες μόλυνσης.

ü     Για μεγάλο διάστημα είχε βυθίσει την ενότητα Φαναρίου στο σκοτάδι!

ü     Μακριά από την κοινωνία και τα προβλήματά της. Πολλές φορές  έδειχνε εκδικητική συμπεριφορά  προς τους κατοίκους του Δήμου ιδιαίτερα της ενότητας Πάργας.

§ Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς τον τρόπο που διοικούσε ο κ. Λιόλιος τον Δήμο, αρκεί να διαβάσει τις ανακοινώσεις των στελεχών της παράταξής του, που αναφέρονται σ’ αυτόν. Διακρινόταν  για την πελατειακή λογική, δυσκαμψία, πεπαλαιωμένα πελατειακά πρότυπα!!! Αυταρχική διοίκηση, συμπεριφορά απαξιωτική  προς όλα και όλους, καμία συλλογική λειτουργία, έλλειψη εμπιστοσύνης προς όλα τα στελέχη που είχε δίπλα του. Κομπογιαννίτικες στρατηγικές.  Τα στελέχη και τους δημοτικούς συμβούλους τους ήθελε απλά να παίζουν το ρόλο της γλάστρας. Ο ίδιος δήμαρχος, πρόεδρος οικονομικής επιτροπής και πρόεδρος Λιμενικού Ταμείου!!!

               Γενικά αυτό που μπορούμε να παρατηρήσουμε, είναι ότι ο Δήμος Πάργας δείχνει εικόνα εγκατάλειψης απόρροια της αναλγησίας και της έλλειψης βούλησης επίλυσης των προβλημάτων της καθημερινότητας από την αδιάφορη διοίκηση.      Μέχρι και την τελευταία μέρα της θητείας του είχε βαλθεί να ταλαιπωρεί τους κατοίκους!!!

               Το μόνο θετικό είναι ότι αποτελεί παρελθόν για το Δήμο μας. Δεν τόλμησε να ζητήσει την ψήφο από τους πολίτες, γιατί γνώριζε  ότι δύσκολα θα έφθανε διψήφιο αριθμό!!!

Ø   Και όμως τον κ. Λιόλιο προσεταιρίσθηκε ο μηχανισμός του Σύριζα Πρέβεζας!!!

Ø   Και ενώ εμείς σαν Ο.Μ. του Σύριζα του Δήμου Πάργας και πολλοί άλλοι ανένταχτοι Αριστεροί προσπαθούσαμε να χτίσουμε μια δημοτική παράταξη, ανοιχτή στην κοινωνία  και εξοπλισμένη με το αξιακό φορτίο της Αριστεράς.

Ø    Εκεί που δεν ανοιχτήκαμε είναι στους παράγοντες και παραγοντίσκους  του σάπιου πολιτικού συστήματος που οδήγησε τη χώρα στη χρεωκοπία.

ü     Είχε μεγάλη σημασία για μας το ερώτημα με τι πρόγραμμα, με τι ανθρώπους με ποιες συμμαχίες θα επιχειρήσουμε να παρέμβουμε.

ü   Δεν θέλαμε απλά « να πάρουμε το Δήμο» και την επόμενη ημέρα  να συνεχίσουμε  μία από τα ίδια.

v Αυτήν την προσπάθεια υπονόμευσαν κάποια μέλη της οργάνωσής μας, έχοντας στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους άλλα πράγματα  με τη συμπαράσταση του μηχανισμού  του Σύριζα Πρέβεζας  σε πλήρη συνεννόηση με τον κ. Λιόλιο, που υποσχόταν μάλιστα, εκτός των άλλων, και οικονομική ενίσχυση!!!

          Εδώ έχουμε πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας…..

·       Αυτοί που προσπαθούν, από τα πάνω, να επιβάλουν στα μέλη την άποψή τους μας κατηγορούν για αντιδημοκρατική συμπεριφορά!!! Είναι εκείνοι που λειτουργούσαν τόσα χρόνια ως παράγοντες με ελάχιστη πολιτική δράση και επιρροή στα τοπικά πράγματα, που αδυνατούν να κατανοήσουν και να εκφράσουν τις ανάγκες των καιρών και της κοινωνίας

·        Ενώ εμείς σαν οργάνωση μελών καταγγέλλαμε τον κ. Λιόλιο για τις μεγάλες ευθύνες που έφερνε για το ξεπεσμό της αυτοδιοίκησης, ο μηχανισμός του Σύριζα Πρέβεζας προετοίμαζε το έδαφος, χωρίς διαφάνεια και δημοκρατία, με τη συνεργασία του κ. Λιόλιου να καταρτίσουν «ανεξάρτητο» ψηφοδέλτιο!!!. Μακριά από την κοινωνία! Προσεγγίζουν και προσελκύουν ακριβώς αυτούς που θέλαμε να αποφύγουμε,  τις βδέλλες και τους χαμαιλέοντες, κόντρα στη κοινή λογική. Αυτό που τους ενδιέφερε είναι η συνάθροιση ατόμων και όχι το περιεχόμενο, ούτε η συλλογική δράση, η άποψη, το όραμα κ.λ.π., εκφραστές ή υποστηριχτές του παλιού καθεστώτος, που μας έφερε ως εδώ.

·        Τους μάζεψαν για να φτιάξουν απλώς  ψηφοδέλτιο, τίποτε απολύτως τίποτε άλλο. Ψηφοδέλτιο αχταρμάς, ένας πολιτικός χυλός(ούτε καν πολιτικός).

·        Από το «όλοι οι καλοί χωράνε» περάσαμε στο «όλοι οι καιροσκόποι χωράνε».

·        Ενώ εμείς αναζητούσαμε άτομα με κοινωνικές ευαισθησίες άλλοι ψάχνανε κομματάρχες που αναζητούσαν νέα πολιτική στέγη.

v  Ασφαλώς δεν είμαστε υπέρ της ιδεολογικής καθαρότητας, αλλά έχουμε βασικές αρχές και αξίες στις οποίες δεν κάνουμε εκπτώσεις. 

 Μάρκου Μαρία, Τσάτσης Σπύρος, μέλη της κίνησης «άλλος δρόμος».